निबिडसुधाढ्यकुसुमद्रुमेष्व्अतिजड, मल्लकलहान् अले !स्थगयसि चेन्न परषट्पदैःकथय करोषि किमुपोषणम् ॥ शुकवदनाद् विगलिते फलेमुदित इवासि किल मूषिक !नभसि न काकमभिवीक्षसेकृतडयनं सुविहितस्मितम् ॥ खरनखरैर्निशितदन्तकैर् द्रुतगतिभी रभसलङ्घनैः।यदि हरिणो झटिति गृह्यते कथय हरे किमिदमद्भुतम् ॥